Niesprawiedliwa rzecz

HilaryDuff

ja znam limice i pariskę Wink

AdrianaLima

no pariske tez znam ;p taki sut ze nie wiem i jrej abstynentka sexualna ;p

Fergie

z olsonem siedzą same w pokoju i oglądają Mean Girls. wierzysz w to? a jak po mnie pryszły to się brechtały cały czas. i z mego pierre'a również..

mam przez nie mega doła ;(

colin_farrell

JA mam znajomosci hah:D moj wujek kreci teledyski ;D

AdrianaLima

chyba hard porno Razz

colin_farrell

ze mna w roli glownej

AdrianaLima

<lol2> jak na twardej sztuce Razz

aaa4

Otworzywszy oczy Hanne Andersen nie wiedziala, gdzie jest. Bardzo szybko odzyskiwala jednak przytomnosc. Czula w glowie tepy bol, a w ustach cierpki smak. Nie mogla poruszyc reka ani noga. Nad soba miala popekany, brudny sufit. Obrocila obolala glowe, najpierw w jedna strone, potem w druga. Znajdowala sie w niewielkim, prostokatnym pomieszczeniu, w ktorym nie bylo okien, tylko ciezkie szare metalowe drzwi. Skrepowano jej przeguby i kostki, przywiazujac je do czterech rogow lozka. Miala na sobie te sama jaskrawoczerwona sukienke, ktora wlozyla poprzedniego wieczoru. Czula paralizujacy strach, probujac przypomniec sobie, co sie stalo.Pamietala, ze Philippe zabral ja z hotelu do jakiejs halasliwej restauracji i ze sporo tam wypila, najpierw wina, a potem tequili. Dalsze wspomnienia byly juz mgliste: zaliczyli dwa kolejne bary i jakis nedzny nocny klub przy Rue Saint Sans. Pamietala, jak oboje bez przerwy sie smiali, ogladajac sex-show, ktory przyprawial ja o mdlosci, ale i podniecal. Co dzialo sie pozniej, nie miala pojecia.

* * *

Dopiero po godzinie uslyszala trzask zamka w metalowych drzwiach. Do pokoju wszedl Philippe. Stanal obok lozka, patrzac na nia z gory. Mial na sobie ten sam, co poprzedniego wieczoru, ciemnoniebieski garnitur, biala jedwabna koszule i brazowy krawat, ale marynarka byla wygnieciona, a krawat niedbale poluzowany. Jego niezwykle atrakcyjna twarz pokrywal czarny zarost.-Gdzie ja jestem, Philippe? - zapytala Hanne chrapliwym glosem. - Co sie stalo?

W jego oczach nie bylo juz wesolosci, a na twarzy pojawil sie szyderczy usmiech.

Zmierzywszy dziewczyne wzrokiem podciagnal do gory jej czerwona sukienke. Miala pod spodem bardzo waskie biale koronkowe majteczki. Spojrzal na nie i mruknal cos po francusku. Zrozumiala jego slowa, choc uczyla sie tego jezyka dopiero od dwoch miesiecy.

-Szkoda... Wielka szkoda... No coz, trzeba sluchac polecen - powiedzial, znow

usmiechajac sie drwiaco. - Ale na male co nieco mozna sobie pozwolic.

Wsunal reke pod gumke majtek, dotykajac jej krocza. Probowala zacisnac nogi, ale byly zbyt mocno skrepowane. Zaczela krzyczec.

-Mozesz wrzeszczec, ile chcesz - stwierdzil. - Nikt cie nie uslyszy.

Gdy probowal wepchnac glebiej palec, dziewczyna w mimowolnym odruchu

oproznila pecherz. Mezczyzna z obrzydzeniem cofnal reke, wyprostowal sie i wyszedl z pokoju. Po pieciu minutach wrocil z metalowa tacka, na ktorej lezala strzykawka, troche waty

i butelka z bezbarwnym plynem. Polozyl tacke obok glowy dziewczyny i usiadl przy niej. Podciagnawszy szybko rekaw jej sukienki otworzyl butelke, zmoczyl watke plynem, potarl nia energicznie ramie dziewczyny i uniosl strzykawke.

-Spojrz - wyszeptal nieprzyjemnym glosem. - To twoja przyjaciolka. Dzieki niej

dobrze sie poczujesz... Nawet bardzo dobrze. Pozbawi cie strachu i bolu glowy. W

najblizszych dniach bedzie cie czesto odwiedzala.

Dziewczyna wzdrygnela sie, gdy igla wniknela w jej zyle. Zaczela znowu krzyczec, a mezczyzna ponownie szyderczo sie usmiechnal. W ciagu kilku minut jej cialo i umysl ogarnelo uczucie przyjemnego ciepla. Zniknal bol glowy i strach. Glos mezczyzny docieral do niej jakby spod sufitu.

-Przyjdzie tu zaraz kobieta, zeby cie umyc. Przyniesie ci goraca zupe. Poz